Wynajem auta wraz z udostępnieniem karty paliwowej – jaka stawka VAT i pozycje na fakturze?
Dokonywanie bardziej skomplikowanych transakcji często przyczynia się do powstania po stronie podatników dylematów dotyczących sposobu fakturowania oraz stawek VAT. W takiej sytuacji znalazł się także przedsiębiorca, który obok swojej głównej działalności – transportu drogowego, głównie przewozu substancji niebezpiecznych, na terenie całej Unii Europejskiej – postanowił wykorzystać pojazdy ze swojej floty do świadczenia usług wynajmu ciągników siodłowych.
Podatnik zdecydował o wyborze modelu najmu, w którym na podstawie umowy z najemcą jest mu udostępniany pojazd wraz z kartą paliwową (przypisaną do danego pojazdu), która umożliwia dokonywanie zakupów paliwa na terenie całej Polski i Europy na stacjach należących do sieci sprzedawcy paliw oraz dokonywanie zapłat bezgotówkowych za przejazd płatnymi drogami (opłaty drogowe). Umowa przewidywała, że wynagrodzenie za wynajem pojazdu obejmuje – oprócz czynszu najmu – także koszty dodatkowe, w tym w szczególności koszty zatankowanego paliwa do pojazdu oraz opłat drogowych.
Przedsiębiorca nie posiadał koncesji na sprzedaż paliw ani nie prowadził działalności polegającej na handlu paliwami. Był jednak związany z wystawcą kart paliwowych umową, zgodnie z którą mógł przekazywać karty paliwowe innym podmiotom, z którymi współpracował, a zakupy ograniczone były limitem kwotowym. Możliwe było przypisanie każdego indywidualnego wydatku do konkretnej karty paliwowej, wydanej przedsiębiorcy.
Przedsiębiorca zwrócił się do Dyrektora KIS z wnioskiem o potwierdzenie, czy postąpi prawidłowo, gdy na rzecz najemcy pojazdu będzie wystawiał faktury, na której znajdzie się tylko jedna pozycja – usługa wynajmu pojazdu – a jej wartość obliczana będzie jako suma czynszu najmu i kosztów dodatkowych, tj. zatankowanego przez najemcę paliwa i opłat drogowych.
Świadczenie złożone
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej nr 0112-KDIL3.4012.462.2024.1.MBN z 19 sierpnia 2024 r. zgodził się ze stanowiskiem przedsiębiorcy, który uważał, że opisana transakcja stanowi świadczenie kompleksowe, w którym świadczeniem dominującym jest usługa najmu pojazdu, zaś świadczeniem dodatkowym jest wydanie karty paliwowej, przy użyciu której możliwe jest nabycie paliwa oraz opłacenie opłaty drogowej.
Biorąc pod uwagę, że najemca otrzymuje kompletny produkt w postaci możliwości czasowego używania ciągnika siodłowego, dla którego może nabywać paliwo oraz wnosić opłaty drogowe, prawidłowe jest umieszczenie na fakturze tylko jednej pozycji oraz zastosowanie stawki VAT właściwej dla usług najmu pojazdu.
Z perspektywy najemcy – jak zauważył organ – te elementy tworzą nierozerwalną całość, gdyż otrzymuje on kompletny produkt w postaci możliwości czasowego używania ciągnika siodłowego, dla którego może on łatwo nabywać paliwo oraz wnosić opłaty drogowe. W tej sytuacji prawidłowe jest umieszczenie na fakturze tylko jednej pozycji oraz zastosowanie stawki VAT właściwej dla usług najmu pojazdu.
Waga postanowień umownych
Przedsiębiorca wnioskujący o wydanie interpretacji indywidualnej zdecydował o zabezpieczeniu się w ten sposób, mając świadomość istnienia wielu modeli odpłatnego udostępniania pojazdów oraz zróżnicowane podejście organów podatkowych co do kwalifikacji podatkowej poszczególnych z nich.
Kluczowe dla powstania określonych skutków podatkowych są postanowienia umowne, determinujące kształt konkretnej umowy najmu. Sytuacja wyglądałaby zupełnie inaczej, gdyby umowa zawierała postanowienie, zgodnie z którym to najemca ponosi koszty utrzymania i eksploatacji pojazdu w czasie trwania umowy, m.in. związane z paliwem i opłatami drogowymi na terytorium innego kraju UE, a koszty z tym związane są refakturowane przez przedsiębiorcę na rzecz najemcy. Wówczas kwalifikacja transakcji jako świadczenia kompleksowego byłaby wykluczona.
Autor: Marek Urbaniak, adwokat