Sprzęt i biurko dla współpracownika na B2B – czy wystąpi przychód?

Współpraca na zasadach kontraktu z tzw. samozatrudnionymi coraz częściej wiąże się z zapewnieniem takim kontrahentom kompletu narzędzi niezbędnych do wykonywania umówionych usług. Wątpliwości niektórych podatników budzą konsekwencje udostępnienia takim osobom np. służbowego telefonu, laptopa czy zapewnienia możliwości korzystania z przestrzeni biurowej. Na szczęście w tego typu kwestiach podejście fiskusa zdaje się nadążać za praktyką biznesową.

W związku z zasygnalizowanymi we wstępie wątpliwościami jeden z podatników wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, pytając Dyrektora KIS, czy w związku z nieodpłatnym udostępnieniem przez firmę w ramach umowy m.in. telefonu komórkowego, sprzętu komputerowego oraz umożliwienia korzystania z infrastruktury biurowej kontrahenta w związku ze świadczeniem na jego rzecz usług, po jego stronie powstanie przychód w postaci wartości świadczeń otrzymanych w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń?

Zdaniem wnioskodawcy, przychodu nie ma

Podatnik uznał, że w takiej sytuacji nie dojdzie do powstania przychodu z nieodpłatnych świadczeń zarówno w obrębie przychodów z działalności gospodarczej, jak i poza tym źródłem dochodu.

W swojej argumentacji, podatnik powołał się na orzecznictwo NSA (wydane na gruncie CIT, natomiast jego tezy NSA uznał za wiążące również na gruncie PIT w późniejszej uchwale z 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10), w którym Sąd dokonał wykładni pojęcia nieodpłatnego świadczenia na gruncie podatków dochodowych. Wynika z niej, że pojęcie nieodpłatnego świadczenia na gruncie podatkowym „ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

Argumentów dostarczył również Trybunał

Uzasadniając swoje stanowisko, podatnik zaczerpnął ponadto z orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 roku, sygn. K7/13. Choć było ono wydane w stosunku do osób związanych stosunkiem pracy, dostarczyło wskazówek interpretacyjnych, jak należy rozumieć świadczenia nieodpłatne. Z wyroku TK płynął wniosek, że kwalifikacja do nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowana „w konkretnym, ścisłym kontekście sytuacyjnym, a nie w oderwaniu od niego, z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk oraz praktyk gospodarczych i zdarzeń prawnych”.