Przepisy dotyczące schematów podatkowych w końcu zinterpretowane przez fiskusa
Dyrektor KIS wydał pierwszą w historii interpretację indywidualną dotyczącą regulacji MDR! To bezprecedensowe wydarzenie, które miało miejsce 11 lipca 2024 r., było wyczekiwane przez podatników, ponieważ od momentu rozpoczęcia obowiązywania polskich regulacji dotyczących MDR, czyli 1 stycznia 2019 r., fiskus notorycznie odmawiał wydawania interpretacji w zakresie schematów podatkowych, jako powód wskazując to, że przepisy określające obowiązki dotyczące raportowania schematów nie mają charakteru materialnoprawnego.
Wydanie interpretacji z 11 lipca 2024 r. (nr 0111-KDIB2-1.4017.3.2019.22.S/JS/MR/KS) jest pokłosiem wyroku NSA z 18 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 226/23, w którym Sąd stanął na stanowisku, że organ bezpodstawnie odmówił wydania interpretacji indywidualnej, nakazując ponowne rozpatrzenie wniosku. Nie jest to pierwszy tego typu wyrok NSA, który w przeszłości już kilkukrotnie prezentował analogiczną wykładnię (np. wyrok NSA z 8 grudnia 2021 r., sygn. III FSK 4548/21).
Czego dotyczyła interpretacja?
Interpretacja dotyczyła spółki, która wypłacając wynagrodzenie na rzecz zagranicznych usługodawców (w związku z nabywanymi usługami doradztwa prawnego i usługami księgowymi w państwach, w których prowadzi działalność) nie pobiera podatku u źródła zgodnie z postanowieniami właściwej Umowy o Unikaniu Podwójnego Opodatkowania (UPO).
W związku z tym spółka zadała pytanie, czy w takim wypadku spełniona zostaje ogólna cecha rozpoznawcza wskazana w art. 86a § 1 pkt 6 lit. f Ordynacji podatkowej tj. dochodzi do zmiany kwalifikacji dochodów (przychodów) do innego źródła dochodów (przychodów) lub zmiany zasad opodatkowania, których skutkiem jest faktycznie niższe opodatkowanie, zwolnienie lub wyłączenie z opodatkowania.
W uzasadnieniu swojego stanowiska podatnik przytoczył treść art. 86a § 1 pkt 1 lit. b Ordynacji podatkowej, który wskazuje, że z wystąpieniem innej szczególnej cechy rozpoznawczej mamy do czynienia, gdy płatnik podatku dochodowego byłby zobowiązany do pobrania podatku przekraczającego w trakcie roku kalendarzowego kwotę 5 mln zł, jeżeli w odniesieniu do wypłat należności wynikających lub oczekiwanych w związku z wykonaniem uzgodnienia nie miałyby zastosowania właściwe umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub zwolnienia podatkowe.
Spółka zauważyła, że uzależnienie przez ustawodawcę wystąpienia innej szczególnej cechy rozpoznawczej od „limitu” wysokości hipotetycznego podatku wynoszącego 5 mln zł, do poboru którego byłby obowiązany podatnik, gdyby nie zastosowanie zwolnienia wynikającego z UPO, skutkuje tym, że wystąpienie hipotetycznego podatku poniżej 5 mln zł nie prowadzi do powstania cechy rozpoznawczej. Przyjęcie, że ogólna cecha rozpoznawcza powstaje również poniżej wskazanego limitu, oznaczałoby, że limit określony przez ustawodawcę jest bezcelowy.
Organ przyznał rację podatnikowi, uznając jego stanowisko za prawidłowe.
Podatnicy mogą już występować o własne interpretacje dotyczące MDR, a odmowa wydania interpretacji stanowiłaby dyskryminację wnioskodawcy. Gdyby jednak wbrew stanowisku NSA organ nadal odmawiał interpretowania przepisów o MDR, jego działanie będzie można wymusić w postępowaniach sądowych.
Dodatkowy wymiar rozstrzygnięcia
Odnosząc się wyłącznie do treści interpretacji, należy zwrócić uwagę, że zadane pytanie nie budziło w zasadzie żadnych kontrowersji i trudno było oczekiwać innego stanowiska Dyrektora KIS.
Przełomowość tej interpretacji polega na zupełnie innej kwestii, a mianowicie na tym, że tworzy ona precedens proceduralny – bowiem wbrew wcześniejszym twierdzeniom Dyrektora KIS wydawanie interpretacji w sprawie MDR okazuje się jednak dopuszczalne. W nieodległej przyszłości fiskus uraczy nas zapewne kolejnymi rozstrzygnięciami, które mogą dotyczyć już bardziej spornych i mniej oczywistych kwestii, które poddawane są dyskusjom od samego początku obowiązywania przepisów dotyczących schematów podatkowych, a co do których nie wypowiedziały się jeszcze organy podatkowe.
Przede wszystkim jednak podatnicy mogą już teraz występować o własne interpretacje dotyczące MDR, powołując się na fakt, że w opisywanej sprawie Dyrektor KIS interpretację wydał, w związku z czym odmowa wydania interpretacji stanowiłaby dyskryminację wnioskodawcy. Pytaniem otwartym pozostaje to, czy Dyrektor KIS będzie już teraz respektował stanowisko NSA, czy wbrew niemu będzie nadal odmawiał interpretowania przepisów o MDR i podatnicy będą nadal wymuszać jego działanie w postępowaniach sądowych.
Michał Półtorak, doradca podatkowy
Bartosz Mazur, doradca podatkowy