Choć Krajowa Administracja Skarbowa posiada najbardziej całościowy ogląd podatników, to jak wynika z raportu NIK, struktura urzędów skarbowych, niedostateczne działania analityczne i zaniechania w obszarze nadzoru i kontroli nad podatnikami przyczyniają się do powstania luki w CIT liczonej w dziesiątkach miliardów złotych.
Dobiega końca przedostatni miesiąc roku 2024. Był to wyjątkowo dynamiczny okres, głównie za sprawą aktywności organów władzy w postaci Parlamentu, Prezydenta, TK i Ministra Finansów, której efektem są m.in. nowe akty prawne, które zaczną obowiązywać od początku 2025 r., a także inne zmiany, które mogą być istotne z perspektywy wielu podatników. Poniżej przedstawiamy podsumowanie najważniejszych informacji z tym związanych.
Obowiązek weryfikacji statusu beneficjenta rzeczywistego (ang. beneficial owner) w kontekście wypłaty dywidendy jest wysoce problematyczną kwestią już od wielu lat. Do tej pory orzecznictwo nie daje jednoznacznych odpowiedzi na pytanie o warunki, jakie powinien spełnić odbiorca dywidendy, aby być zwolnionym z zapłaty podatku u źródła w Polsce. Najnowsze orzeczenie NSA daje jednak nadzieję na znaczną ulgę dla płatników.
Mimo że leasing czy najem rowerów nie jest bardzo powszechny, to jest zjawiskiem obecnym w obrocie gospodarczym. Choć na pierwszy rzut oka mogłoby się to wydać zagadnieniem trywialnym, to podatnicy zainteresowani uzyskaniem finansowania na takie przedmioty, powinni zwrócić uwagę, od kogo zamierzają nabyć usługę. Jeśli będzie to podmiot zagraniczny, należności z tego tytułu będą podlegały opodatkowaniu „u źródła” (WHT).
Fiskus po raz kolejny konsekwentnie utrzymuje swoje stanowisko, uznając tym razem w wydanej Interpretacji Indywidualnej Dyrektora KIS z 1 lutego 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.637.2023.2.AK, że wynagrodzenie za leasing laptopów podlega opodatkowaniu u źródła. W podobnych sprawach fiskus przegrywał jednak w przeszłości przed NSA.
Branża leasingowa ze swej natury nie zalicza się do tych, w których rozliczenia podatku u źródła są najbardziej problematyczne. Znaczna część rynku leasingowego otrzymuje bowiem kluczowe świadczenia, takie jak finansowanie, od podmiotów polskich, w szczególności powiązanego banku. Jednak u tych leasingodawców, którzy wypłacają świadczenia opodatkowane u źródła (w szczególności odsetki) sytuacja znacznie się już komplikuje. Niestety nie należy się spodziewać, by ułatwiły ją objaśnienia podatkowe, których projekt opublikowało ostatnio Ministerstwo Finansów.
Choć obowiązek badania przy wypłacie zagranicznemu udziałowcowi dywidendy jego statusu jako rzeczywistego właściciela należności nie wynika wprost z przepisów ustawy o CIT przewidujących zwolnienie takiej wypłaty z opodatkowania u źródła, to na konieczność jego realizacji wskazywało część wyroków sądów administracyjnych w ostatnich latach. Równolegle zapadały jednak orzeczenia korzystne dla płatników. W 2023 r. kwestię tę dwukrotnie rozstrzygał także NSA, w każdym z wyroków zajmując odmienne stanowisko. Jakie podejście powinni stosować płatnicy?
Przez organy podatkowe usługi ubezpieczeniowe uznawane są za zbliżone do usług gwarancyjnych, dlatego w przypadku świadczeń nabywanych od podmiotów zagranicznych fiskus dąży do zastosowania podatku u źródła (WHT) na mocy art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Odmienne zdanie mają jednak sądy administracyjne, w tym NSA, co potwierdza niedawny wyrok.
Nowe zasady poboru podatku u źródła, które efektywnie zaczęły obowiązywać wraz z Polskim Ładem, drastycznie utrudniły rozliczanie tego podatku płatnikom. Jednym z największych wyzwań jest określenie, czy – i ewentualnie jak – podatek powinien być pobierany w przypadku wypłat dywidend do zagranicznych spółek–matek. Niestety, najnowsze orzeczenie NSA jeszcze bardziej pogłębia chaos prawny w tym zakresie.
W przypadku należności związanych z korzystaniem z oprogramowania na podstawie licencji typu end-user – w kwestii obowiązków w zakresie tzw. podatku u źródła – fiskus prezentuje stanowisko korzystne dla płatników. W licznych interpretacjach organy potwierdzają, że tego typu wydatki nie wiążą się ani z koniecznością poboru podatku, ani nawet obowiązkiem pozyskania certyfikatu rezydencji.